ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺭﻭﯼ ﺍﻭ–
ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﻮﺩ
ﻫﻤﭽﻮ ﺭﻩ ﭘﯿﻤﺎﯼ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﯾﺮ–
ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﻃﻠﻮﻉ ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩ.
♥
ﺩﺭ ﻫﺠﻮﻡ ﻧﺎﺷﮑﯿﺒﯽ ﻫﺎﯼ ﺳﺨﺖ–
ﺑﺎ ﻃﻨﯿﻦ ﺯﻧﮓ ﻫﺎ، ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ
ﺷﻬﺮﺯﺍﺩ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻧﺎﺯ ﮔﻔﺖ- :
ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻣﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ.
♥
ﭘﻨﺠﻪ ﺍﺵ ﭼﻮﻥ ﻗﻔﻞ ﺷﺪ ﺩﺭ ﭘﻨﺠﻪ ﺍﻡ–
ﺧﻮﻥ ﻋﺸﻘﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﺭ ﺭﮒ ﻫﺎ ﺩﻭﯾﺪ
ﺩﺭ ﺩﻝ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻣﻦ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺷﺪ–
ﺗﺎ ﺭﺥ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﺍﺵ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺩﻣﯿﺪ.
♥
ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﺶ ﭼﻮﻥ ﺩﻭ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﻃﻼ
ﻧﺮﻡ ﻧﺮﻣﮏ ﺣﻠﻘﻪ ﺷﺪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻧﻢ
ﺩﺭ ﺷﮑﻮﻩ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺮﻡ ﺧﻮﯾﺶ–
ﺭﯾﺨﺖ ﺧﻮﻥ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺗﻨﻢ.
♥
ﻟﺐ ﭼﻮ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ–
ﻣﻮﺝ ﻣﯿﺰﺩ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺳﯿﻤﺎﯼ ﺍﻭ
ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﯾﺶ–
ﺗﺎ ﮔﺬﺍﺭﻡ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺍﻭ.
♥
ﺍﻭ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﯽ.«ﺑﻮﺳﻪ ﺩه»ﻣﻦ«ﺑﻮﺳﻪ
ﺧﻮﺍﻩ»
ﻣﺴﺖ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﺏ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎ
ﭼﻮﻥ ﺩﻭ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻋﺸﻖ–
ﺑﯿﻦ ﻟﺐ ﻫﺎﻣﺎﻥ ﺣﺒﺎﺏ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎ.
♥
ﭘﺮ ﻋﻄﺶ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺭﺥ ﭘﯿﻤﺎﯼ ﻣﻦ–
ﻧﺮﻡ ﻧﺮﻣﮏ ﺑﺮ ﮔﻞ ﺭﻭﯾﺶ ﺧﺰﯾﺪ
ﺑﺎ ﺳﺮﺍﻧﮕﺸﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻕ ﺑﻮﺳﻪ ﺩﺍﺷﺖ–
ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺩﺭ ﺑﻦ ﻣﻮﯾﺶ ﺧﺰﯾﺪ.
♥
ﺳﺮ ﻧﻬﺎﺩﻡ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺵ–
ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻩ ﻣﺮﻣﺮﯾﻨﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ
ﻟﺐ ﻓﺸﺮﺩﻡ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺵ–
ﺑﻮﺳﻪ ﮔﺎﻩ ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ.
♥
ﺷﯿﺐ ﭘﺴﺘﺎﻧﺶ ﭼﻮ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺎﻏﻬﺎ–
ﻋﻄﺮ ﻣﺴﺘﯽ ﺑﺨﺶ ﺳﮑﺮ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺩﺍﺷﺖ
ﺳﺎﻗﯽ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ–
ﺳﺎﻏﺮﯼ ﺍﺯ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺩﺍﺷﺖ.
♥
ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺑﺮ ﻫﺮ ﮔﻞ ﺑﺎﻍ ﺗﻨﺶ
ﺩﻭ ﻟﺐ ﻣﻦ، ﺩﻭ ﭘﺮ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩ
ﻣﺴﺖ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﺴﺖ ﻧﮑﻬﺖ ﻫﺎﯼ ﺍﻭ
ﺭﺍﺳﺘﯽ ﭘﺎ ﺗﺎ ﺳﺮﺵ ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ.
♥
ﺍﺯ ﻟﺒﺎﻥ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺨﺸﺸﺶ–ﻧﺮﻡ، ﻧﺮﻡ
ﮔﺮﻡ ﺷﺪ ﭘﺎ ﺗﺎ ﺳﺮ ﻣﻦ، ﺩﺍﻍ ﺷﺪ
ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺸﻖ ﻧﻮ، ﺩﺭ ﻣﻦ
ﺷﮑﻔﺖ
ﻏﻨﭽﻪﻫﺎ ﮔﻞ ﮔﺸﺖ ﻭ ﮔﻞ ﻫﺎ
ﺑﺎﻍ ﺷﺪ.
♥
ﻭﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺷﻮﺭ ﺍﻓﮑﻦ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ
–
ﺍﺯ ﻧﺴﯿﻢ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ ﻧﺮﻡ ﺗﺮ
ﺑﻮﺳﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻟﺬﺕ ﻣﻮﺝ ﻧﮕﺎﻩ–
ﺍﯾﻦ یک ﺍﺯ ﺁﻥ، ﺁﻥ یک ﺍﺯ ﺍﯾﻦ، ﮔﺮﻡ ﺗﺮ.
♥
ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺷﻌﻠﻪ ﺭﯾﺨﺖ
ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﻭﺭﺯﯼ ﺩﺍﻍ ﺑﻮﺩ
ﮔﻠﺮﺥ ﻭ ﮔﻠﭽﻬﺮﻩ ﻫﺎ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺴﯽ–
ﺍﻭ ﻧﻪ یک ﮔﻞ،یک ﺟﻬﺎﻥ ﮔﻞ،
ﺑﺎﻍ ﺑﻮﺩ.
♥
ﮔﻔﺘﻤﺶ:ﺍﯼ ﻣﺎﻩ ﻣﻦ، ﺧﻮﺏ ﺁﻣﺪﯼ–
ﺗﺎ ﺑﺘﺎﺑﯽ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ
ﺗﻮ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﻣﯿﻨﺎﯼ ﺗﻮﺳﺖ
ﺑﺎ ﻟﺒﺖ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﮐﻦ ﻣﯿﻨﺎﯼ ﻣﻦ.
♥
ﻓﺎﺵ ﮔﻮﯾﻢ:ﺗﺎﺑﺶ ﻋﺸﻘﯽ ﺑﺰﺭﮒ
ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﻢ، ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺖ
ﺍﯾﻦ ﺩﻟﻢ ﮐﺰ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺨﺖ–
ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺖ
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب